نکته های زندگی، سبک زندگی درست در موفقیت

گریه یک پاسخ طبیعی به احساسات مختلف از جمله غم، شادی، ناامیدی یا حتی درد فیزیکی است. این یک فرآیند فیزیولوژیکی پیچیده است که شامل ترشح اشک از غدد اشکی واقع در گوشه بیرونی هر چشم است. در حالی که گریه در درجه اول با بیان احساسی مرتبط است، می‌تواند اثرات فیزیکی نیز بر بدن داشته باشد، از جمله احساس خستگی و خستگی.

1. فعال شدن سیستم عصبی پاراسمپاتیک

وقتی گریه می کنیم، سیستم عصبی پاراسمپاتیک را فعال می کند، که مسئول ایجاد آرامش و استراحت است. سیستم عصبی پاراسمپاتیک با اثرات سیستم عصبی سمپاتیک، که مسئول پاسخ “جنگ یا گریز” ما است، مقابله می کند. فعال شدن سیستم عصبی پاراسمپاتیک باعث ایجاد حالت آرامش و آرامش می شود که منجر به احساس خستگی می شود.

2. ترشح اندورفین ها

گریه باعث ترشح اندورفین در بدن ما می شود. اندورفین ها انتقال دهنده های عصبی هستند که به عنوان مسکن طبیعی و بالابرنده خلق و خو عمل می کنند. آنها به کاهش ناراحتی عاطفی کمک می کنند و احساس آرامش را تقویت می کنند. با این حال، اندورفین ها نیز اثرات آرام بخش بر بدن دارند و به احساس خستگی بعد از گریه کمک می کنند.

3. افزایش ضربان قلب

در طول دوره های گریه، ضربان قلب ما اغلب به دلیل برانگیختگی عاطفی شدید افزایش می یابد. این افزایش ضربان قلب می‌تواند از نظر فیزیکی خسته کننده باشد و به احساس خستگی بعد از آن کمک کند.

4. افزایش هورمون استرس

گریه می‌تواند ترشح هورمون های استرس مانند کورتیزول و آدرنالین را فعال کند. این هورمون ها در پاسخ استرس بدن نقش دارند و در ابتدا میتوانند اثر تحریک کنندگی داشته باشند. با این حال، گریه طولانی مدت یا شدید می‌تواند منجر به تولید بیش از حد هورمون های استرس شود که منجر به خستگی جسمانی و خستگی می شود.

5. کم آبی

اشک عمدتاً از آب، الکترولیت ها و پروتئین ها تشکیل شده است. وقتی بیش از حد گریه می کنیم، می‌تواند منجر به کم آبی بدن شود که می‌تواند به احساس خستگی و خستگی کمک کند. کم آبی بر عملکرد کلی بدن ما تأثیر می گذارد و می‌تواند منجر به کاهش سطح انرژی شود.

6. خستگی عاطفی

گریه اغلب با خستگی عاطفی همراه است. احساسات شدید میتوانند انرژی ذهنی و جسمی ما را تخلیه کنند و باعث خستگی و خستگی ما شوند. خستگی عاطفی می‌تواند به ویژه پس از دوره های گریه طولانی مدت یا در دوره های پریشانی عاطفی شدید برجسته شود.

7. الگوهای خواب مختل

گریه می‌تواند الگوهای خواب ما را مختل کند، مخصوصا اگر نزدیک به زمان خواب رخ دهد. آشفتگی عاطفی قبل از خواب می‌تواند به خواب رفتن را دشوار کند یا منجر به اختلال در خواب در طول شب شود. خواب کم کیفیت یا خواب ناکافی می‌تواند باعث احساس خستگی در روز بعد شود.

8. فعال سازی عضلات صورت

وقتی گریه می کنیم، ماهیچه های مختلف صورت از جمله عضلات اطراف چشم، ابروها و دهان فعال می شوند. این انقباضات عضلانی می‌تواند منجر به خستگی فیزیکی و درد در ناحیه صورت شود و به احساس خستگی کمک کند.

9. رهایی عاطفی

گریه اغلب به عنوان وسیله ای برای رهایی عاطفی و کاتارسیس عمل می کند. این به ما اجازه می دهد تا احساسات خود را بیان و پردازش کنیم و تنش عاطفی و استرس را کاهش دهیم. گریه کردن به خودی خود می‌تواند از نظر احساسی تخلیه شود و در نتیجه منجر به خستگی جسمی شود.

به طور خلاصه، گریه می‌تواند به دلیل فعال شدن سیستم عصبی پاراسمپاتیک، ترشح اندورفین، افزایش ضربان قلب، افزایش هورمون های استرس، کم آبی بدن، خستگی عاطفی، اختلال در الگوهای خواب، فعال شدن ماهیچه های صورت و آزادسازی هیجانی شما را خسته کند.